-
1 taka sig saman
1) договариваться, действовать заодно, объединятьсяtaka sig saman um að gera e-ð — договариваться о том, чтобы сделать что-л.
2) -
2 taka
v (acc/dat) (tek, tók, tókum, tekið)1. vzít, brát2. zmocnit se, obsadit3. brát, vzít (koho za ruku ap.)4. přijmout5. pojmout, obsahovatÍlátið tekur tvo lítra.7. brát (chápat, pojímat)Það tekur að rigna.Hún tók ekkert eftir mér þótt ég kallaði til hennar.Hann tók þvert fyrir að stela peningunum.Þau tóku sig saman um að kaupa gjöf handa honum.taka peninga; taka þúsund krónur út úr bankanum -
3 taka
[tʰa:kʰa]I f töku, tökur1) взятие; хватание; отнятие2) взятие, занятие (крепости и т. п.)3) задержание, арестII v tek, tók, tókum, tekið1. vt1) брать, взять; забирать, убирать; отбирать; хвататьtaka e-ð af e-u — брать [отрезать] что-л. от чего-л.; пользоваться чем-л. из чего-л.
taka e-ð af [frá] e-m — брать [отбирать] что-л. у кого-л., лишать кого-л. чего-л.
taka e-ð á sig — брать что-л. на себя; заниматься чем-л.
taka e-n í þjónustu sína — брать кого-л. к себе на работу
taka e-n sér í sonar stað — усыновлять кого-л.
taka eið [loforð] af e-m — брать с кого-л. клятву [обещание]
taka arf eftir e-m — наследовать кому-л.
taka lamb af e-m — взять у кого-л. ягнёнка, чтобы вырастить его
taka að láni — брать в долг, занимать
taka í sig kjark — набраться храбрости [духу]
2) брать, занимать (крепость и т. п.)taka hús á e-m — нападать на кого-л., окружив его дом
3) задерживать, арестовывать, брать в плен4) вмещать5) воспринимать6) отнимать, брать ( время)2. vi1) достигать, доходить2) с частицей að и inf означает начало действия:taka að gera e-ð — начинать делать что-л.
það tekur að rigna — (imp) начинается дождь
3.imp:□4. taka sig1) набираться сил; поправляться2) принимать свою первоначальную форму [свой первоначальный вид]; выправляться□5. takast1) удаваться2) начинаться3)takast e-ð á hendur — брать что-л. на себя
4)□6.pp masc tekinn:tekinn til augnanna — со впавшими [ввалившимися] глазами
◊taka breytingu(m) — изменяться, подвергаться изменениям
taka framförum — делать успехи, прогрессировать
taka e-u fjarri — решительно отвергать что-л.
það tekur engu [ekki] — это не играет роли, это ничего не даёт
taka sér gisting(u) hjá e-m — останавливаться у кого-л. на ночлег
taka heima — а) арендовать усадьбу; б) наниматься; в) высыхать ( о воде)
taka e-n orðum [tali] — начинать разговор с кем-л.
taka e-n höndum — брать кого-л. (в плен)
taka sér e-ð fyrir hendur — предпринимать что-л.
taka höndum saman við e-n um e-ð — помогать кому-л. в чём-л.
taka kveðju e-s — отвечать на чьё-л. приветствие
taka e-n undir bónda sinn — изменить мужу с кем-л.
þurfa ekki að taka hendi í kalt vatn — не нуждаться в том, чтобы работать
-
4 setja
v (acc) (-ti, -t)položit, umístitHáskóli Íslands hefur sett sér að vera leiðandi afl í uppbyggingu íslenska þekkingarsamfélagsins.Setjum nú svo, að við Íslendingar ákveðum að ganga í Evrópusambandið eftir nokkur ár og taka upp evruna.Þetta er engöngu beta útgáfa af þessum vef svo við skulum sjá hvað setur.Mann setur hljóðan við þessi válegu tíðindi,Það setur að mér hroll við tilhugsunina um hitastig undir frostmarki. -
5 HENDA
* * *(henda, hendr), v.1) to catch with the hand(hann kastaði heininni í lopt upp, en allir vildu henda)
;henda e-t augum, to catch with the eyes
;henda til smátt ok stórt, to pick up small and great alike, look closely after
;2) to touch, concern one(tíðendi þau, er bæði okkr henda)
;3) to befall, happen to one;þá hafði hent glœpska mikil, they had committed a great folly
;hann kvað þat dugandi menn henda (it happened to brave men) at falla í bardögum
.* * *d, mod. henti, [Old Engl. hente, to seize; cp. hönd], to catch with the hand:1. to catch; hann kastaði heininni í lopt upp, en allir vildu henda, Edda 48; hann lék at þremr handsöxum senn, ok hendi æ meðal-kaflann, Fms. ii, 169; Grímr hafði þá hent böllinn, Eg. 189; en hón hendi allar með hváptunum, Fb. i. 530.2. to pick up or out, of sheep, deer, etc.; hann var verra at henda en aðra sauði, Ísl. ii. 330; menn fóru ok vildu henda skjarra sauði, Bs. i. 330, Fms. vii. 218; h. svín, Fs. 26; h. hrein í fjalli, Hm. 89: in pursuing one, en er Egill hafði hent þá sem hann vildi, Eg. 300; þeir hendu þræiana enn fleiri, 596; hendu þá hvárir menn fyrir öðrum, Fms. viii. 168; hann lét eigi henda börn á spjóta-oddum sem þá var víkingum títt, Landn. 308; hann hendi þá sker frá skeri þau er á leiðinni vóru (of one swimming), Fbr. 183; þessir stafir göra allt mál ok hendir málit ýmsa, Skálda 172; fara eptir sem vér skerum akrinn, ok henda (to pick up, glean) ef nokkut stendr eptir, eðr fýkr frá oss, Stj. 422; henda mula, to pick up crumbs, Mkv.: with prep., h. saman, to pick up and put together; h. saman orð, to compound words, Anecd. 1, Sks. 637.II. metaph.,1. phrases, henda e-t augum, to catch with the eyes, Fms. v. 140; h. reiður á e-u, to take notice of, Nj. 133; h. mörk af e-u, to draw an inference from a thing, Sks. 498; h. mið á eu, to observe; spakir menn henda á mörgu mið, the wise catch many things true, a saying, Fs. 140; henda griplur til e-s, to fumble after a thing, Eluc. 22; henda til smátt ok stórt, to pick up small and great alike, look closely after, Glúm. 390; henda smátt, to pick up every grain, to keep one’s ears and eyes open; hér er maðr á glugganum, hann er vanr að h. smátt, og hylja sig í skugganum, a ditty; h. gaman at e-u, to take interest in a thing; hann var gleðimaðr mikill ok hendi at mörgu gaman, 385; hann hendi skemtan at sögum ok kvæðum, ok at öllum strengleikum, ok hljóðfærum, Bs. i. 109; h. atvinnu af e-u, to live away from a thing, Fs. 143; h. sakir á e-m, to pick up charges against one (cp. Engl. to pick a quarrel), Lv. 40.2. to touch, concern one; þú sagðir tíðindi þau er mik taka henda, í aftöku frænda míns, Fms. vi. 370; en mik taka henda (not enda) þung mein, Edda 94 (in a verse); skal ek sjá um fémál hans ok þat annat er hann (acc.) tekr at henda, and whatsoever concerns him, Nj. 5; tíðindi þau er bæði okkr henda, Fs. 10.3. e-n hendir e-t, to be caught in, be overtaken by a sin, by ill luck, or the like; mik hefir hent mart til afgerða við Guð, I have happened to commit many sins against God, Fms. vii. 108; þá hafði hent glæpska mikil, they had committed great folly, Ó. H. 232, Fb. ii. 233; ef hana hefir fyrr slíkr glæpr hent, N. G. L. i. 233; mun engi sá hafa verit er jafnmikit happ hefir hent sem hann (acc.), Fms. vi. 328; hvat íllt sem mik hendir, Fs. 93; hann kvað þat dugandi menn henda ( it happened to brave men) at falla í bardögum, 39; sú skömm skal oss aldregi henda, Fms. xi. 270; má, at hana hendi eigi slík úgipta annat sinn, Nj. 23: sometimes, but less correctly, used impers., the thing in acc., hverja skyldu þá henti at ( how they were committed to) taka við konungi, Fms. viii. 238, v. l., cp. þá skömm (= sjá), Eg. 237; glæp mikinn, Fms. v. 113 (but nom. Ó. H. v. l.), iv. 367 (but nom. Fb. l. c.), cp. also Stj. 454 (v. l.), 471.III. recipr. to bandy; hendusk heiptyrði, Am. 86.B. To fling, throw, with dat.; it seems not to occur in old writers, (for in Anal. 193 the original vellum Fb. iii. 405 reads hann ‘skýtr’); but freq. in mod. usage, hann sveiflaði honum (the stone) í kring og henti, Od. ix. 538; thus tvíhenda, to hurl with both hands: reflex., hendask, to throw oneself forward, rush forward, to dart; hendast ór háa lopti. -
6 HÁLS
* * *(gen. háls, pl. hálsar), m.1) neck; taka höndum um háls e-m, to embrace one; beygja háls fyrir e-m, to bend the neck to one; liggja e-m á hálsi fyrir e-t, to reprove, blame one for; standa á hálsi e-m to put the foot on one’s neck;2) bow of a ship or boat (Hýmir reri í hálsinum fram);5) the tip of a bow (hann dregr svá bogann, at saman þótti bera hálsana);6) ridge, hill;7) pl., góðir hálsar, good men! fine fellows!.* * *m., prop. hals, [Goth., A. S., etc. hals; North. E. hause; cp. Lat. collum]:—the neck; dúkr á hálsi, Rm. 16; bjartr háls, 26, Fms. viii. 77; falla um háls e-m, to fall on one’s neck, embrace one, Luke xv. 20; leggja hendr um háls e-m, or taka höndum um háls e-m, id., Nj. 10, passim: phrases, beygja háls fyrir e-m, to bend the neck to one, Fms. ix. 446; liggja e-m á hálsi, to hang upon one’s neck, i. e. to reprove one, xi. 336, O. H. L. 36; standa á hálsi e-m, to put the foot on one’s neck, Hkv. 2. 28; and more mod., tapa hálsi, to forfeit one’s neck, Rétt. 61.COMPDS: hálsbeina, hálsbjörg, hálsbólga, hálsbrotna, hálsdigr, hálsfaðma, hálsfaðman, hálsfang, hálsfengja, hálsgjörð, hálshögg, hálshöggva, hálsjárn, hálsklútr, hálslangr, hálslausn, hálsliðr, hálsliðamjúkr, hálsmen, hálssár, hálsslag, hálsspenna, hálsstefni, hálsstig, hálsstuttr.B. Metaph.,I. naut. part of the forecastle or bow of a ship or boat, (höfuð, barki, háls, the head, weasand, neck, are all naut. terms); Hýmir reri í hálsinum fram, Edda 35; Þórðr Köttr sat á hálsi ok hélt vörð, Ísl. ii. 76; reri Þormóðr í hálsi en Þorgeirr í fyrir-rúmi en Grettir í skut, Grett. 125; Þorkell reri fram í hálsi en Þórðr í miðju skipi, Falgeirr í austr-rúmi, Fbr. 158; hence háls-rúm, n. = háls, Fms. ii. 252. 2. the front sheet of a sail, the tack of a sail, (cp. Swed. hals på ett segel):—Edda (Gl.) distinguishes between hefill (q. v.), háls, hanki, höfuðbendur ( stays); þá kom áfall svá mikit at frá laust vígin ok hálsana báða (brustu báðir hálsar in the verse), Fas. ii. 77; en ef sax brotnar, bæti tvær ertogar, ok svá fyrir háls hvern, ok svá tvær ertugar, N. G. L. ii. 283: in mod. usage, in tacking, the foresheet is called háls, the other skaut,—háls heitir á seglum skautið eðr skaut-klóin ( sheet clew) hvor um sig, sú er niðr liggr í hornunum, ok venjulega er fest í skipinu þar sem hentast þykkir fram eðr aptr, svo sem nú kalla sjómenn horn segla þau sem niðr horfa hvort sem aptr eptir skipinu er borit og þar fest, skaut (i. e. sheet), en hitt seglsins horn, sem fram eptir skipinu borit verðr, háls (i. e. tack), Skýr. 214. hálsa-skaut, n. pl. the front sheet, the tack, Vtkv.II. the end of a rope; þar sem jörðin lægist millum hálsanna, leitar vaðrinn at jörðunni, Fms. xi. 441.2. the tip of a bow to which the string is attached, Gr. κορώνη; þeir höfðu handboga, en jörðin var svá blaut, at bogahálsinn beit í jörðina niðr, Al. 142; báðir hrukku í sundr bogahálsarnir, Fas. ii. 88; hann dregr svá bogann, at saman þótti bera hálsana, Fb. iii. 406.3. one end of a drag-net (net-háls).4. the neck of a bottle, mod.III. the phrase, góðir hálsar, fine fellows! good men! is almost synonymous with drengr, q. v.; no doubt analogous to frjáls, frihals, see p. 174, qs. freemen, gentlemen; vil ek nú biðja yðr, góðir hálsar! at þér leggit til þat er yðr þykkir ráðligast, Sturl. iii. 71; séð nú, góðir hálsar! Fms. viii. 116; gefit til gott ráð, góðir hálsar! Stj. 437; hugsit um, góðir hálsar! 460; munda ek heldr þegja, góðir hálsar! Al. 97; sigrat hafit ér Serki, góðir hálsar! 119.IV. a hill, ridge, esp. in Icel. of the low fells dividing two parallel dales, cp. Lat. collis, Nj. 21, Eg. 544, Hrafn. 7, 11, Al. 93, Róm. 134, very freq.: as also in local names, Háls, Hálsar, Glýstaða-háls, Reynivalla-háls, Landn.: háls-brún, f. the edge of a hill, Eb. 176; cp. Fr. col.V. a pr. name, Landn.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Русский
- Чешский